«بازی مرکب» به اندازهای که تبلیغ شد اثر حیرتانگیزی نبود/ «قورباغه» قدم خوبی برای ساخت سریالهای متفاوت در ایران بود
تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۴۲۵۰۵
پیمان عباسی با اشاره به اینکه سریال «بازی مرکب» به اندازهای که تبلیغ شد اثر با کیفیت و حیرتانگیزی نبود تأکید کرد که سریالهای با کیفیتی بیشتری ساخته و پخش میشوند که به اندازه این سریال تبلیغ نشده و در نتیجه کمتر دیده میشوند.
پیمان عباسی، نویسنده سینما و تلویزیون، در گفتوگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: سریال «بازی مرکب» به اندازهای که تبلیغ شد سریال حیرتانگیز و خوبی نبود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عباسی خاطرنشان کرد: در حال حاضر سریالهای ژاپنی و کرهای بسیاری هستند که کیفیت بهتری دارند و حتی قصههای جذابتری روایت میکنند اما به اندازه «بازی مرکب» دیده نشدهاند. به طور کل این سریال را نمیتوان مثل سریالهایی چون «بازی تاج و تخت» یا «Breaking bad» شاهکار دانست.
او افزود: «بازی مرکب» در برخی قسمتها ریتم خوبی داشت و میتوانست مخاطب را با خود همراه کند. به عنوان مثل قسمت اول واقعاً خوب و جذاب بود اما قسمت دوم ریتم کندی داشت و نمیتوانست مخاطب را با خود همراه کند. به هر حال این سریال تنها در ایران مورد توجه قرار نگرفت و این روزها به پربینندهترین سریال «نتفلیکس» تبدیل شده و در 117 کشور به عنوان پرمخاطبترین سریال شناخته شده است که علاوه بر تبلیغاتی که پشت آن بود که قطعاً در دیده شدنش موثر بوده مضمون این سریال و مباحثی چون توجه انسان به پول تا حدی که افراد یکدیگر را به خاطر آن یکدیگر را میکشند از مضامینی بود که به دیده شدن این سریال بسیار کمک کرد.
نویسنده فیلم سینمایی «زهر مار» در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: متأسفانه سیاستگذاران ما از ساخت چنین سریالهایی استقبال نمیکنند. من سالهاست که یک ایده آخرالزمانی دارم که خیلی مشتاق بودم این سریال ساخته شود اما طوری با آن برخورد میکنند که گویا قرار است کاری غیرقانونی انجام دهید. از طرفی تهیهکنندههای ما دچار یک کلیشه ذهنی هستند که بافت خیلی متفاوت را نمیپذیرند و برای ساخت سریالهایی در سبک و سیاق و ساختاری به روز نیاز به تهیهکنندههایی جسور و فرهیخته دارمی.
او افزود: سریال «قورباغه» نمونه موفقی از سریالهای متفاوت در کشور ماست. «قورباغه» سریال مورد علاقه من است و فکر میکنم قدم خوبی برای اینکه تهیهکنندهها جسارت تولید سریالهای متفاوت را داشته باشند. به نظر من اگر یک نویسنده بتواند تهیهکنندهای را متقاعد کند که سریالی متفاوت با موضوعاتی چون «بازی مرکب» ساخته شود قطعاً تولید این گونه آثار در کشور ما افزایش پیدا میکند و با توجه به تجربههای قبل در شکلگیری موج تولید آثاری متفاوت داریم مطمئناً میزان تولیداتی از این دست بسیار بالا میرود.
این نویسنده در ادامه خاطرنشان کرد: نتفلیکس امروز یک دهکده جهانی درست کرده که در هر نقطه از دنیا و با هر ایدهای سریال میسازد و سریالهایش دیده میشوند. سریال «فولکلور» که در یکی از کشورهای آسیای جنوب شرقی ساخته شده اتفاقاً اثری بسیار بهتر از «بازی مرکب» است اما به اندازه این اثر دیده نشده است. به هر حال این پلتفرم قدرتمند در همه جای دنیا از استعدادها استفاده میکند و کارهای نویی تولید میکند که متأسفانه در کشور ما به دلیل تحریمها و عدم ارتباط بینالمللی ما این امکان وجود ندارد.
عباسی اظهار داشت: نکته جالب توجه درباره این سریالها نمودی است که این آثار در جامعه دارند و ما به وضوح میتوانیم تأثیر آن را ببینیم. در واقع تولیدکنندگان این آثار در بِرَندسازی تبحر دارند و همانطور که چند ماه پیش این کار را با «سرقت پول» انجام دادند و دیدیم که نمود واضحی از این تأثیر در جوامع مختلف با پوشیدن لباس کاراکترهای این فیلم توسط مردم مشهود بود که همین اتفاق برای «بازی مرکب» هم افتاد. در واقع تولیدکنندگان این آثار شورش فرهنگی به پا میکنند و همین تأثیرها را در کشور خودمان هم میتوان دید. چند شب پیش من داخل خیابان با چند نفر مواجه شدم که لباسهای کاراکترهای سریال «بازی مرکب» را پوشیدهاند و واقعاً این اتفاق برایم عجیب بود.
این نویسنده در پایان گفت: امیدوارم تهیهکنندهها و مسئولان فرهنگی ما جسارت بیشتری داشته باشند تا ما هم بتوانیم در این زمینه حرفی برای گفتن داشته باشیم. من و بسیاری از نویسندگان بِرَندسازی و نوشتن چنین سریالهایی را بلد هستیم و تنها لازم است فضا برای ساخت این آثار فراهم شود.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: سینما و تلویزیون ایران پول فیلم سینمایی جنوب شرقی جامعه شورش ایران جامعه سینما و تلویزیون شورش فیلم سینمایی پیمان عباسی بازی مرکب تهیه کننده ها اندازه ای سریال هایی بازی مرکب سریال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۴۲۵۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شبکه نمایش خانگی مروج چه اندیشهای است؟!
بحث از هزینه تولید و نمایش این آثار یک بُعد قضیه است و سوی دیگر ماجرا که اتفاقاً اهمیت بیشتری هم دارد، ناظر به پیامی است که این قبیل آثار به مخاطبان خود میفرستند و این که در ورای تولید و عرضه چنین محصولاتی چه فکر و اندیشهای قرار است ترویج پیدا کند.
سید محمدمهدی موسوی در حوزه نوشت: چندی پیش خبری در رسانهها انتشار یافت مبنی بر این که برای تولید هر قسمت سریال شبکه نمایش خانگی به طور متوسط ۳ تا ۵ میلیارد تومان هزینه میشود و طبعاً بخش قابل توجهی از این هزینه سرسام آور صرف پرداخت به بازیگران یا به تعبیر درستتر سلبریتیها میشود.
به عنوان مثال چنانچه یک سریال شبکه نمایش خانگی ۱۵ قسمت داشته باشد به طور میانگین ۶۰ میلیارد تومان صرف ساخت آن میشود.
بحث از هزینه تولید و نمایش این آثار یک بُعد قضیه است و سوی دیگر ماجرا که اتفاقاً اهمیت بیشتری هم دارد، ناظر به پیامی است که این قبیل آثار به مخاطبان خود میفرستند و این که در ورای تولید و عرضه چنین محصولاتی چه فکر و اندیشهای قرار است ترویج پیدا کند.
با نگاهی اجمالی به آثار شبکه نمایش خانگی از آغاز این جریان در سال ۸۹ با تولید و پخش سریال «قلب یخی» تا به امروز که سریال هایی، چون «افعی تهران»، «جنگل آسفالت» و ... مورد توجه مخاطبان پلتفرمهای داخلی است، میتوان به اختصار به نکاتی اشاره کرد که با مقوله سبک زندگی و نوع نگرش به این مساله ارتباط نزدیکی دارد و از همین رهگذر میتوان تا حدی به این پرسش پاسخ داد که آثار شبکه نمایش خانگی مروج چه فکر و اندیشهای هستند؟!
۱-هر چند برخی سریالها در سالهای اخیر مروج زندگیهای تجملاتی یا به اصطلاح لاکچری بوده اند، اما در عین حال، شمار دیگری از آثار با پرداختن اغراق آمیز و بعضاً مغرضانه به مقوله فقر و مشکلات اجتماعی، ترسیم گر زندگی فلاکت بار بوده اند که البته در باره کنایهها و تعریضات غیرمنصفانهای هم به شرایط زیست پس از انقلاب داشته اند که در جای خود نیاز به بحث تفصیلی و عمیق خاص خود دارد.
۲- هنجار زدایی از روابط افراد در کانون خانواده و حتی بین زوجین از دیگر آثار نامطلوب بسیاری از سریالهای شبکه نمایش خانگی است، کما این که بسیاری از جامعه شناسان متدین نسبت به ترویج روابط آزاد و خارج از چارچوب ازدواج در این سریال هشدار داده و میدهند.
واقعیت تلخی که وجود دارد این است که چارچوب خانواده و قوام آن در این سریالها حداقلی است چه آن که بیشتر تصویرگر زندگی افرادی است که بدون هیچ نسبتی حتی با هم در یک خانه زندگی میکنند.
۳-استفاده از کلمات مذموم، رکیک و دشنامهای متعدد از ویژگیهای غیرقابل انکار برخی از همین سریال هاست که طبعاً تداوم این وضع اثر نامطلوبی بر فرهنگ عمومی جامعه هم میگذارد.
۴-به هر حال این واقعیت تلخ غیرقابل انکار است که شبکه نمایش خانگی مرهون نگاه تجاری به حوزه فرهنگ است؛ نگاه و رویکری که به اجمال میتوان به برخی آثار آن همچون جلوه گری سبک زندگیهای لاکچری و ایجاد سرخوردگی در جوانان، تغلیظ نگاه جنسیتی منبعث از فرهنگ غرب به زنان و دختران و البته ضدیت با فرهنگ ناب ایرانی و اسلامی در پرتوی نشر اندیشه غربی اشاره کرد.